Articles by "Δελαστίκ"


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δελαστίκ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

του Γιώργου Δελαστίκ

Ωμά θα το θέσουμε το ζήτημα: οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είναι αυτές που οργάνωσαν τη δολοφονία της βουλευτίνας των Εργατικών Τζο Κοξ, με στόχο να επηρεάσουν καταλυτικά την έκβαση του δημοψηφίσματος την Πέμπτη για την παραμονή ή όχι της Αγγλίας στην ΕΕ; Αν όντως έχει συμβεί αυτό, είναι προφανές ότι οι μυστικές δημοσκοπήσεις της υπηρεσίας εσωτερικής ασφάλειας MI5 έδιναν ως πιθανότατη τη νίκη της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ. Η δολοφονία της Τζο Κοξ θα πετύχει να αλλάξει την έκβαση του δημοψηφίσματος υπέρ της παραμονής στην ΕΕ της Αγγλίας;

Αυτό θα το δούμε τη νύχτα της Πέμπτης 23 Ιουνίου, οπότε θα έχουμε και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αν πάντως η δολοφονία της βουλευτού Τζο Κοξ μεθοδεύτηκε από τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, το βρετανικό κατεστημένο πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση πανικού.

Ως θύμα δολοφονίας, η Τζο Κοξ ήταν το ιδανικό θύμα. Μια πρωτοεκλεγμένη γυναίκα βουλευτής, γλυκιά σαραντάρα, μητέρα δύο μικρών παιδιών, τριών και πέντε χρονών, που θα μεγαλώσουν ορφανά. Η Τζο Κοξ ανήκε στην ακραία δεξιά πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος. Πρώτα απ' όλα ήταν υπέρ μιας συνολικής, γενικής επίθεσηςεναντίον της Συρίας για να επιτευχθεί η ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Δεύτερον, όχι μόνο ήταν υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ, αλλά τάχθηκε και κατά του ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν, θεωρώντας ότι δεν τάχθηκε με επαρκή για την ίδια αποφασιστικότητα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ! Μιλάμε για τονΚόρμπιν, ο οποίος έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι το “Ναι” στην παραμονή της Αγγλίας στην ΕΕ θα είναι αποτέλεσμα πρωτίστως των οπαδών του Εργατικού Κόμματοςυπέρ της ΕΕ!

Τον περασμένο μήνα η Κοξ κατέστησε δημόσια γνωστή τη διαφωνία της με την εκλογή του Κόρμπιν ως αρχηγού των Εργατικών. Σε άρθρο της στον Γκάρντιαν τον κατηγόρησε ότι δεν έχει τη “στόφα” πρωθυπουργού και του προσήψε “αδύναμη ηγεσία, κακή ικανότητα κρίσης και εσφαλμένες προτεραιότητες”. Η Κοξ είχε δουλέψει στο ίδρυμα Μπιλ Γκέιτς, ενώ υπήρξε και σοβαρό στέλεχος της ανθρωπιστικής οργάνωσης Όξφαμ. Διετέλεσε ακόμη σύμβουλος της Σάρας Μπράουν, της συζύγου του τελευταίου πρωθυπουργού των Εργατικών Γκόρντον Μπράουν, άρα η Κοξ ήταν οργανικά δεμένη με τη δεξιά πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος. Όταν όμως κάποιος δολοφονείται, οι επιμέρους πολιτικές τους απόψεις υποχωρούν και αυτό που μένει είναι η αποτρόπαιαδολοφονία μιας νεαρής μητέρας με δύο παιδάκια τριών και πέντε χρόνων. Ο δράστης έχει συλληφθεί από τις βρετανικές αρχές και πρόκειται για μια ακροδεξιάπροσωπικότητα. Φρόντισε άλλωστε να το κάνει γνωστό, φωνάζοντας τη στιγμή που διέπραττε το έγκλημα “Πρώτα η Βρετανία”. Θα μπορούσε να το θεωρήσει κανείς ένα σύνθημα, αν αυτό δεν ήταν ταυτόχρονα το όνομα μιας... βρετανικής ακροδεξιάς οργάνωσης!

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν το τραγικό γεγονός προκειμένου να καταστήσουν συμπαθέστερη στους Έλληνες την ΕΕ, παρά τον νεοαποικιακό ζυγό που η ΕΕ έχει επιβάλει στην Ελλάδα. “Ματωμένο δημοψήφισμα” ήταν ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της Αυγής την Παρασκευή, την επόμενη μέρα μετά τη στυγνή δολοφονία. “Πάγωσαν Βρετανία και Ευρώπη από τη δολοφονία της Τζο Κοξ”, ήταν ο υπέρτιτλος της πρώτης σελίδας. “Φωνάζοντας το σύνθημα «Πρώτα η Βρετανία», ο πενηντάχρονος δράστης σκότωσε τη βουλευτή των Εργατικών. Ανεστάλησαν όλες οι συγκεντρώσεις, υπέρ και κατά του Brexit, μία βδομάδα πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα” ανέφερε ο υπότιτλος της πρώτης σελίδας της κομματικής εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ. Στην προσπάθεια αξιοποίησης συμμετείχε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. “Κοινός εχθρός είναι όσοι θέλουν να διασπάσουν την ενότητα των λαών και των κοινωνικών δυνάμεων” δήλωσε χωρίς να καταλαβαίνει ούτε ο ίδιος τι έλεγε. “Να αποτίσουμε φόρο τιμής σε μια πολιτικό που χάθηκε άδικα και να ελπίσουμε ότι είναι το τελευταίο θύμα σε μια περίοδο όπου στην Ευρώπη το μίσος αναζωπυρώνεται και ενισχύεται έναντι της νηφαλιότητας και του πολιτικού λόγου”, πρόσθεσε, επιχειρώντας να στρεβλώσει το νόημα της σύγκρουσης που διεξάγεται στην Αγγλία γύρω από το αν ηΓερμανία θα μπορέσει ή όχι να οικοδομήσει το τέταρτο Ράιχ της, αυτή τη φορά όμως όχι με τα τανκς, αλλά με το ευρώ.

Η ψυχολογική πίεση που ασκείται εναντίον του αγγλικού λαού είναι τρομερή. Ένας φόνος μιας νεαρής γυναίκας είναι εφιαλτικό βάρος. Θα αλλάξει την έκβαση του δημοψηφίσματος; Σε πέντε μέρες θα το μάθουμε και θα κρίνουμε αν οι Άγγλοι είναι λαός μιας μεγάλης χώρας ή αν πρόκειται για άτομα που απλώς κατοικούν σε μια μεγάλη χώρα.

πηγή
του Γιώργου Δελαστίκ
Θυμόσαστε τι έλεγε ο Τσίπρας στις 25 Γενάρη το βράδυ, όταν πανηγύριζε τη νίκη του στα Προπύλαια, έχοντας θριαμβεύσει στις βουλευτικές εκλογές επί της ΝΔ με οκτώμισι εκατοστιαίες μονάδες διαφορά – 36,34% ο ΣΥΡΙΖΑ και μόλις 27,81% η ΝΔ: ''ψήφος του ελληνικού λαού ακυρώνει σήμερα με τρ'όπο αδιαμφισβήτητο τα μνημόνια της λιτότητας και της καταστροφής! Καθιστά την τρόικα παρελθόν!'' διακήρυσσε μεγαλόστομα. ''Ερχόμαστε μέσα από τις σελίδες της ιστορίας αυτού του λαού και γι' αυτό θα τον υπηρετήσουμε μέχρι τέλους'', πρόσθετε.  
''Παρελθόν'' η τρόικα. ''Ακύρωση των Μνημονίων. Κούφια λόγια του αέρα! Μπούρδες! Πολιτικά φληναφήματα. Πριν περάσουν έξι μήνες, ο δήθεν αριστερός πρωθυπουργός είχε υπογράψει το Μνημόνιο Τσίπρα! Για να ''υπηρετήσει μέχρι τέλους τον ελληνικό λαό'', προφανώς! Εξομοιώθηκε έτσι με τον κατάπτυστο Γιωργάκη Παπανδρέου και τον επονείδιστο ''κωλοτούμπα'' Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός αφού εγκατέλειψε την αρχική αντιμνημονιακή του στάση. Ο σοσιαλδημοκράτης Παπανδρέου, ο δεξιός Σαμαράς, ο αριστερός Τσίπρας – όλοι τους ακολούθησαν τελικά την ίδια πολιτική. Μόνο που ο Τσίπρας προσπάθησε να προσδώσει μελοδραματικές διαστάσεις στην απόφαση του να μεταπηδήσει στο μνημονιακό στρατόπεδο των Γερμανών. Τι να κάνει ο άνθρωπος, πρέπει να σώσει την εκλογική πελατεία του! ''Αν έφευγα από τη διαπραγμάτευση εκείνο το βράδυ της 12ης Ιουλίου 2015, θα γινόμουν ήρωας για ένα βράδυ, ίσως και για δυο ή τρία, αλλά αυτό θα ήταν η καταστροφή όχι μόνο για εμένα, αλλά για τον ελληνικό λαό'', δηλώνει ο Αλέξης Τσίπρας στον Βρετανό δημοσιογράφο Πολ Μέισον, ο οποίος έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ για την ελληνική κρίση με τίτλο ''Αυτό είναι πραξικόπημα!''. '' Το δίλημμα ήταν σκληρό'' συνεχίζει το μελόδραμα ο Τσίπρας:  
''Η καρδιά μου, μου έλεγε να φύγω, αλλά το μυαλό μου, μου έλεγε ότι πρέπει να βρω μια λύση''προσθέτει. Γι' αυτό και βρήκε την ...''πρωτότυπη'' και πρωτοφανή λύση να αποδεχθεί τις απαιτήσεις των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων δανειστών – για να αποφύγει την ''καταστροφή του ελληνικού λαού'', βεβαίως! Μας θεωρεί και ηλίθιους δηλαδή όλους του Έλληνες ώστε να χάψουμε τα παραμύθια του! ''Δεν ήταν τόσο εύκολο να διώξουμε την τρόικα...'' ομολογεί. ''Στο τέλος ξεμείναμε από δυνάμεις και από χρήματα'' προσθέτει. Έτσι, ο ...''πτωχός πλην τίμιος΄΄ Τσίπρας σκηνοθετεί το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.  
''Η ελληνική κυβέρνηση δίνει μια μάχη σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής ασφυξίας, προκειμένου να εφαρμόσει τη δική σας εντολή της 25ης Γενάρη'', λέει ο Αλέξης Τσίπρας στον ελληνικό λαό στο διάγγελμα του με το οποίο προκηρύσσει το δημοψήφισμα και τον καλεί να ψηφίσει ''Όχι''. Ενδόμυχα ελπίζει να νικήσει το ''Ναι'' για να του λύσει τα προβλήματα υποχώρησης του στη ''λαϊκή βούληση''!
      Δεν του βγαίνει όμως το αποτέλεσμα που ήθελε. Ο ελληνικός λαός αίρεται στο ύψος των δραματικών περιστάσεων και παρά την τρομοκρατία των συστημικών μέσων ενημέρωσης ψηφίζει ένα υπερήφανο ''Όχι'' σε ποσοστό 61,31%, παρά το πρωτοφανές γεγονός ότι το δημοψήφισμα διεξάγεται με κλειστές τράπεζες και με ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων! Οι Έλληνες στέκονται στο ύψος τους. Όχι όμως και ο Τσίπρας. Με κατάπτυστο τρόπο ποδοπατά την εκφρασμένη μέσω δημοψηφίσματος βούληση του λαού μας – από την ...ίδια την ημέρα του δημοψηφίσματος! Του δημοψηφίσματος που αποφάσισε ο ίδιος και δεν του επιβλήθηκε από κάποιον άλλο παράγοντα! Το βράδυ της νίκης καλεί σε σύσκεψη πολιτικών αρχηγών με τους ηττημένους του δημοψηφίσματος για να ..αποδεχθεί τους όρους τους! Δεν περνάει παρά μια εβδομάδα (!) και ο Τσίπρας υπογράφει το Μνημόνιο Τσίπρα, ένα κατάπτυστο κείμενο αποδοχής όλων των όρων των Γερμανών! Έχει ήδη μετατρέψει το ''όχι'' του ελληνικού λαού μέσα στην εβδομάδα αυτή , σε ένα άνευ όρων ''Ναι'' στην παράδοση στους οικονομικούς κατακτητές της πατρίδας μας! Έχει όμως την πολιτική εξυπνάδα να μεταθέσει στο λαό την πολιτική ευθύνη για τη φιλομνημονιακή του κωλοτούμπα, προκηρύσσοντας τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, αφού έχει ήδη υπογράψει το Μνημόνιο Τσίπρα. Εύκολα μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Τσίπρα για εξαπάτηση των ψηφοφόρων του κόμματος του στη διάρκεια της πρώτης κυβέρνηση του.
Από τις 20 Σεπτεμβρίου και έπειτα όμως, όταν παρουσίασε στις εκλογές των αμιγώς μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα εκκαθαρισμένο από όλους του αριστερούληδες ή αριστερούς βουλευτές του, κάθε τέτοια κατηγορία είναι άδικη. Ο λαός σίγουρα δεν είχε εναλλακτική κυβερνητική εκλογή αντιμνημονιακού χαρακτήρα, αλλά δεν είναι φυσικά άμοιρος ευθυνών, όταν αποφασίζει κυρίαρχα να στείλει στη Βουλή τον Βασίλη Λεβέντη και όχι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή τη ΛΑ.Ε. Θα υποστεί επομένως τις συνέπειες των επιλογών που έκανε, όσο και αν αυτό καθόλου δεν αρέσει στους πραγματικούς αριστερούς.  
του Γιώργου Δελαστίκ

Φρίκη αισθάνθηκε ο αριστερός ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, ακούγοντας τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να καθορίζει τη Δευτέρα, κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του, τις προτεραιότητες της κυβέρνησής του: «Τους επόμενους κρίσιμους είκοσι (!) μήνες έχουμε, μετά την ταχύτατη και επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, τρεις άμεσες προτεραιότητες: Την απομείωση του χρέους, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για την προσέλκυση ξένων ιδιωτικών επενδύσεων».
Ο πρωθυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή στον επόμενο πάνω από ενάμισι χρόνο θα ασχολείται με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων! Θυμόσαστε τι έλεγε ο Τσίπρας το Φεβρουάριο, όταν έκανε τις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ; Να σας θυμίσουμε κάποια πράγματα εμείς: «Θεσπίζουμε το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ» είχε διακηρύξει. «Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ… Το 2015 δεν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ – και αυτό είναι δέσμευση» είχε υπογραμμίσει. «Καμιά μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων» είχε υποσχεθεί, προσθέτοντας: «Πρώτο μέτρο για τη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, η επαναχορήγηση δέκατης τρίτης σύνταξης ως δώρο Χριστουγέννων στο τέλος του 2015, σε όποιους λαμβάνουν συντάξεις χαμηλότερες των 700 ευρώ μηνιαίως». Είχε ακόμη πει ο Αλέξης Τσίπρας το Φεβρουάριο: «Το ίδιο πιστοί θα μείνουμε και στη δέσμευσή μας για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Αυτή η αύξηση όμως θα γίνει σταδιακά μέχρι το 2016». Δεν τήρησε απολύτως καμιά από αυτές τις υποσχέσεις του. Τις εξαφάνισε όλες αυτή τη φορά! Όλες ανεξαιρέτως!
Ακόμη και στη μοναδική αναφορά που έκανε – «παραμένει σταθερός ο προσανατολισμός μας για τη σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού», είπε – οφείλουμε να εκφράσουμε το θαυμασμό μας: Σε μια φράση δώδεκα μόλις λέξεων, ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να εξαφανίσει τόσο το ποσό του κατώτατου μισθού, τα υποτιθέμενα 751 ευρώ όσο και το έτος που θα υλοποιούσε την υπόσχεσή του, το 2016! Η μνημονιακή μετάλλαξη του πρωθυπουργού είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Είχε όμως την πολιτική εξυπνάδα, αφού υπέγραψε με τους Γερμανούς το «Μνημόνιο Τσίπρα», να βάλει το λαό να ψηφίσει σε βουλευτικές εκλογές υπέρ του, πριν ακόμη υποστεί τις συνέπειες του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κόλπο του πέτυχε απολύτως. Τον κατέστησε απόλυτο κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού. Κανένα κόμμα δεν μπορεί πλέον να τον ρίξει. Μόνο ο λαός, ο οποίος όμως για την ώρα και με δεδομένο ότι δεν έχει κληθεί να πληρώνει το κόστος του «Μνημονίου Τσίπρα», προτιμάει να κυβερνάται από τον Αλέξη Τσίπρα φυσικά αντί από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Άγνωστο πόσο θα κρατήσει αυτό, πόσο χρόνο, αλλά για την ώρα αυτή έτσι έχουν τα πράγματα. Έχουμε έναν βαθιά απογοητευμένο λαό, ο οποίος έχει καταλάβει ότι ο Τσίπρας αποδεικνύεται ανίκανος να εκπληρώσει οποιαδήποτε φιλολαϊκή του υπόσχεση που βελτιώνει την οικονομική κατάσταση του κοσμάκη, αλλά το αποδίδει αυτό στο ότι ο Τσίπρας προσπαθεί κάτι να κάνει, έχουν πέσει όμως πάνω του οι Γερμανοί και τα άλλα σκυλιά της Ευρώπης, οι οποίοι μαζί με την ελληνική ολιγαρχία δεν τον αφήνουν να κάνει τίποτα. Ταυτόχρονα, παίζει κι ο Τσίπρας τα παιχνίδια του στην πλάτη των Ελλήνων. «Χαμηλοσυνταξιούχοι» όσοι παίρνουν 700 ευρώ το μήνα, αλλά …«πλούσιοι» όσοι παίρνουν πάνω από ένα χιλιάρικο! «Θα λάβουμε κάθε δυνατό μέτρο ώστε να μην υπάρξει μείωση των συντάξεων που είναι κάτω από τα 1.000 ευρώ» δήλωσε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στη Βουλή.
«Πλούσιοι» δηλαδή οι συνταξιούχοι που παίρνουν 12.000 το χρόνο γι’ αυτό και οι συντάξεις τους θα μειωθούν! Καλά που ήρθε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και μάθαμε έτσι ότι τους φτωχούς από τους πλούσιους τους χωρίζουν μόλις τριακόσια ευρώ το μήνα! Ούτε καν που το φανταζόμασταν αυτό!

του Γιώργου Δελαστίκ

Ωραία που τα είπε στα Γιάννενα ο Αλέξης Τσίπρας!

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί πρώτον, την πολιτική σταθερότητα, δεύτερον, την εφαρμογή με όρους μάχης και όχι άνευ όρων παράδοσης…» είπε μεταξύ άλλων ο τέως πρωθυπουργός! Εφαρμογή πάνω απ’ όλα του Μνημονίου, αλλά με μαχητικό τρόπο!

«Αν σήμερα φορούν εθνική προβιά είναι για να πετύχουν την αριστερή παρένθεση με άλλον τρόπο» εξήγησε, αναφερόμενος στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι την κυρίαρχη κυβερνητική παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ την είδαμε, την «αριστερή» κυβερνητική πολιτική όμως ούτε την είδαμε μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να τη δούμε ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε πλέον ανοιχτά στο μνημονιακό στρατόπεδο, μετά τη θεαματικότατη «μνημονιακή κωλοτούμπα» του Αλέξη Τσίπρα.

Ακόμα πιο ωραία τα είπε, όμως, ο επίδοξος αντικαταστάτης του στην πρωθυπουργία, σε περίπτωση συνεργασίας κυβερνητικής με τη ΝΔ, ο Γιάννης Δραγασάκης, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι Σταρ.

Είπε μια κουβέντα πολύ βαριά και βαθιά, παρόλο που ακούστηκε από όλους, σαν μεγαλοπρεπής …μπούρδα! «Η επόμενη κυβέρνηση δεν θα είναι μνημονιακή, το Μνημόνιο θα είναι μέρος του προγράμματος (!!!)» δήλωσε εμβριθώς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Τι είπε ο άνθρωπος! Ναι μεν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόζει το Μνημόνιο και θα ασκεί μνημονιακή πολιτική, αλλά αυτό δεν αρκεί για να την χαρακτηρίσουμε μνημονιακή! Φοβερή ιδέα! Ευτυχώς που δεν τη σκέφτηκε ο Σαμαράς, γιατί αν το είχε σκεφθεί, θα ήταν ίσως ακόμη πρωθυπουργός! Σωθήκαμε! Ευτυχώς που μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έξυπνα στελέχη!

Όσο για το τι κυβέρνηση θα σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, διαλέγετε και παίρνετε.

«Τον Ιανουάριο πήραμε 149 βουλευτές. Τώρα δεν ζητάμε πολλούς, ζητάμε δύο παραπάνω (!)», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την Πέμπτη στα Γιάννενα.

Ο Τσίπρας δηλαδή ζητάει αυτοδυναμία – ούτε που τον νοιάζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει εφτά, οχτώ ή και δέκα εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερο ποσοστό! Άρχοντας ο τύπος.

Ο στενός συνεργάτης του Νίκος Παππάς, όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Άλφα FM για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, τόνισε: «Τα πάντα αλλάζουν» στο ΠΑΣΟΚ, «αλλά τα βαρίδια στέκονται».

Αντιθέτως, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα FM, ο πολιτικός μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, ο Αλέκος Φλαμπουράρης απέρριψε το ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικό εταίρο. Ακούγοντας τη Φώφη Γεννηματά, είπε, «δεν κατάλαβα ότι μπορεί να συνεργαστούμε»!

Λίγη ώρα αργότερα, μιλώντας στον ΕΡΤ, ο Αλέκος Φλαμπουράρης δήλωσε πομπωδώς ότι η ισχυρή (!) πλειοψηφία στη Βουλή «είτε θα γίνει μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είτε, αν αυτό δεν φτάνει, θα σκεφτούμε εκτιμώντας την πολιτική κατάσταση εκείνη τη στιγμή»! Η …«στρατηγική» δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ είναι το …«βλέποντας και κάνοντας»!

Σε απλούστερα ελληνικά αυτό σημαίνει ότι «με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, θα συνεργαστούμε με όποιον να ‘ναι, αφού έτσι κι αλλιώς μνημονιακή πολιτική θα εφαρμόσουμε»!

Απερίγραπτος είναι ο προεκλογικός αγώνας φέτος. Επικρατεί πλήρης πολιτική σύγχυση και όλα τα κόμματα προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους για την άθλια κατάσταση επιτιθέμενα εναντίον των υπολοίπων κομμάτων για οποιοδήποτε θέμα, σχετικό ή άσχετο.

«Η ΝΔ επιδιώκει να περάσουν οι υπόλοιπες μέρες με το δίλημμα ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ» είπε π.χ ο Ν. Παππάς, ο στενότατος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, στο ραδιοσταθμό Άλφα.

Δεν φταίει δηλαδή το «μνημόνιο Τσίπρα» για τη δημιουργία της Λαϊκής Ενότητας και την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η …«αρνητική καμπάνια» της ΝΔ, η οποία θέλει «να απουσιάζει η ίδια ως πολιτικό πρότζεκτ» κατά τον ισχυρισμό του τέως υπουργού Νίκου Παππά του ΣΥΡΙΖΑ!

Τι αναδεικνύει ως αιτία των δεινών μας η ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Μα φυσικά το γεγονός, όπως δήλωσε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ότι ο Πάνος Καμμένος, ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων «δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα, καθώς βλέπει ότι δεν μπαίνει στη Βουλή και κοντεύει να τρελαθεί»!

Ο Β. Μεϊμαράκης μάλιστα κατήγγειλε τον Π. Καμμένο ότι «δεν είναι δεξιός, αφού συνεργάζεται με τον Αλέξη Τσίπρα σε αριστερή πορεία και όχι για συγκεκριμένο πρόγραμμα».
Προς εμετική συμφωνία!
του Γιώργου Δελαστίκ
Έσπασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κάτω από το βάρος των αφόρητων πιέσεων των Γερμανών. Ετοιμάζεται να υπογράψει μια επαίσχυντη συμφωνία με τους δανειστές, τους οποίους εκλιπαρεί γονατιστός για …τρίτο Μνημόνιο! Ζήτησε και πήρε από το λαό ένα περήφανο και αγέρωχο «Όχι» με ποσοστό 63,1%. Το «πούλησε» όμως ο πρωθυπουργός πριν καν περάσει μια βδομάδα! Διαχειρίστηκε το «Όχι» του λαού λες και είχε νικήσει το …«Ναι»! Τώρα το μόνο που απομένει να κάνει ο Τσίπρας είναι να βάλει στην κυβέρνησή του και τον …Σταύρο Θεοδωράκη του Ποταμιού, τον οποίο οι Γερμανοί θέλουν σφοδρότατα να τον αντικαταστήσει στην πρωθυπουργία!
Δεκαεπτά βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκαν να εξουσιοδοτήσουν τον πρωθυπουργό να υπογράψει συμφωνία στη βάση της κατάπτυστης πρότασης της κυβέρνησης, η οποία εξαναγκάστηκε να υποβάλει ως δήθεν … δικές της (!) προτάσεις τους όρους των …Γερμανών! Από τους 17 παραπάνω βουλευτές, 2 είπαν «Όχι», 8 δήλωσαν παρόντες και 7 απείχαν από την ψηφοφορία. Η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι δύο υπουργοί Παναγιώτης Λαφαζάνης και Δημήτρης Στρατούλης είναι οι πιο αξιοσημείωτες περιπτώσεις που δήλωσαν «παρών», αρνούμενοι να εξουσιοδοτήσουν την κυβέρνηση να προωθήσει συμφωνία στη βάση της απαράδεκτης από κάθε άποψη πρότασης που υπέβαλε. Το μνημονιακό στρατόπεδο (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) έδωσε προθυμότατα τη συγκατάθεσή του, χαιρετίζοντας την προσχώρηση της κυβέρνησης Τσίπρα στις τάξεις τους με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να πάρει με… 251 (!) ψήφους την εξουσιοδότηση που ζητούσε. Μόνο οι 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι βουλευτές του ΚΚΕ και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, από διαφορετική σκοπιά οι βουλευτές του κάθε κόμματος, συναπάρτισαν τους 49 βουλευτές που αντιστάθηκαν να αποδεχθούν ως δήθεν «ελληνική» πρόταση τους όρους και τις απαιτήσεις των Γερμανών – 32 «Όχι», 8 «παρών» και 9 αποχές.
Η στάση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα προκαλεί τεράστια ζημιά. Όχι μόνο στον ίδιο προσωπικά και στον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που θα ήταν δική τους υπόθεση. Βλάπτει η στάση του Τσίπρα συνολικά την αξιοπιστία της Αριστεράς στη λαϊκή συνείδηση. Την εμφανίζει στην καλύτερη περίπτωση ως δύναμη πολιτικά ανίκανη να εκπληρώσει τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις της απέναντι στον ελληνικό λαό. Όσο και αν οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς σωστά υπογραμμίζουν τις διαφορές τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, η ουσία είναι πως στη συνείδηση του λαού ενσταλάζεται σταδιακά η αντίληψη ως «και οι αριστεροί, σαν τους άλλους είναι. Δώσε τους εξουσία και πάρε τους την ψυχή!» Ξανάρχεται δηλαδή στην επιφάνεια η ολέθρια στάση του ΚΚΕ το 1989, όταν από κοινού με το ρεύμα που μετεξελίχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ (τότε είχε μετονομαστεί προσωρινά σε ΕΑΡ, εγκαταλείποντας την ονομασία ΚΚΕ εσωτερικού), είχε συνεργαστεί με τη Δεξιά. Αρχικά με την απεχθέστατη ΝΔ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σχηματίζοντας την κυβέρνηση Τζαννετάκη (δήθεν για να δικάσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου) και στη συνέχεια και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ σχηματίζοντας την κυβέρνηση Ζολώτα! Ένα τέταρτο του αιώνα αργότερα, ουδέποτε το ΚΚΕ προσέγγισε τα ποσοστά που είχε πριν συμμετάσχει στις κατάπτυστες αυτές κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα, για τις οποίες ουδέποτε έκανε αυτοκριτική σε επίπεδο συνεδρίου ή κεντρικής επιτροπής. Περιμένει πρώτα να πεθάνουν από γεράματα όλοι οι πρωταγωνιστές και κατόπιν να κάνει μια υποκριτική αυτοκριτική, η οποία δεν θα έχει απολύτως καμιά πρακτική πολιτική σημασία.
Ουδέποτε η Αριστερά συνήλθε από τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα στη συνείδηση του λαού μας. Δεν το γράφουμε όμως αυτό επειδή μας έπιασε …νοσταλγία για το παρελθόν και τα μοιραία λάθη της Αριστεράς και του ΚΚΕ, αλλά επειδή νέα συμφορά απειλεί την Αριστερά, μια καταστροφή που θα απειλήσει την ίδια της την ύπαρξη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ υπογράψει τελικά το τρίτο Μνημόνιο, για το οποίο γονυπετής ικετεύει τους Γερμανούς ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θα εδραιωθεί στη συνείδηση των Ελλήνων ότι οι αριστεροί στην εξουσία είναι σαν τους δεξιούς και τους πασόκους, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι οι αριστεροί ισχυρίζονται ότι έχουν μεταξύ τους διαφορές, πράγμα το οποίο φυσικά είναι αληθέστατο, αλλά αδιάφορο για τον κόσμο. Πρώτο Μνημόνιο το 2010 με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου. Δεύτερο Μνημόνιο με πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά το 2012 και τρίτο Μνημόνιο το 2015 με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, αυτό θα μείνει στη συνείδηση του λαού μας. Σε τι διαφέρουν επομένως το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ; Το Κέντρο, η Δεξιά, η Αριστερά;
Εκτός από τους 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διαφώνησαν και αρνήθηκαν με τον ένα ή τον άλλο ή τον τρίτο τρόπο να στηρίξουν την κατάπτυστη επιλογή Τσίπρα να μετατρέψει το «Όχι» του λαού σε «Ναι» της κυβέρνησης στους όρους των Γερμανών, συνέβη και κάτι άλλο, αρκετά σημαντικό. Δεκαπέντε, ναι 15, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν κείμενο με το οποίο δηλώνουν ότι ψήφισαν «Ναι» στη Βουλή αναγκαστικά! Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αυτοί οι αριστεροί βουλευτές θα ψηφίσουν «Ναι» και στη σίγουρα επαίσχυντη συμφωνία, όταν αυτή θα έρθει στη Βουλή, με όλες τις προσθήκες που επίτηδες θα κάνουν οι Γερμανοί για να εξευτελίσουν εντελώς τον Αλέξη Τσίπρα.
Το Βερολίνο δεν ξεχνά ποτέ. Αν ο Αλέξης Τσίπρας νομίζει ότι επειδή προσκύνησε τους Γερμανούς, αυτοί θα τον αφήσουν στην εξουσία, είναι πολύ βαθιά νυχτωμένος. Το γράφουμε και το ξαναγράφουμε ότι θα τον ανατρέψουν οπωσδήποτε οι Γερμανοί τον Τσίπρα. Θα τον έχουν γελοιοποιήσει όμως πρώτα ώστε να φύγει περιφρονημένος από τον ελληνικό λαό, ξεφτιλισμένος, όχι σαν το παλικάρι που αντιστάθηκε στους Γερμαναράδες, αλλά ως αυτός που τελικά υπέκυψε στο συσχετισμό δυνάμεων.

Τίποτα δεν άφησε όρθιο η συντριπτική επικράτηση του «Οχι» στο προχθεσινό δημοψήφισμα με 61,3%. Σάρωσε πρώτα πρώτα το παλιό πολιτικό σύστημα. Η ακαριαία παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ αποτελεί τη σημαντικότερη ένδειξη περί αυτού. Απογύμνωσε ως λυσσώδεις εχθρούς της πατρίδας μας τους Ευρωπαίους ηγέτες πάσης φύσεως και έριξε στο κενό την προσπάθειά τους να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι αν έλεγε «Οχι» στις προτάσεις των Γερμανών και των υπολοίπων δανειστών, τότε αυτοί θα μας πετούσαν κλωτσηδόν έξω από την Ευρωζώνη για εκδίκηση! Ο λαός μας, αντί να τρομοκρατηθεί, τους... «έφτυσε» απορρίπτοντας τον εκβιασμό που επιχείρησαν να ασκήσουν.
Γελοιοποίησε σε πρωτοφανή βαθμό όλους ανεξαιρέτως τους δημοσκόπους, οι οποίοι ακόμη και στις δημοσκοπήσεις που ανακοίνωσαν αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης μιλούσαν για οριακή επικράτηση του «Οχι» με δύο - τρεις εκατοστιαίες μονάδες, χωρίς να αποκλείουν ακόμη και νίκη του «Ναι», όταν το «Οχι» σάρωσε με... 22,6 (!!!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά.
Το παλιό πολιτικό σύστημα, νομίζοντας προφανώς ότι μπορεί να μετατρέψει σε πράξη τη φαντασίωσή του περί «αριστερής παρένθεσης» και να επιστρέψει στην εξουσία, μετέτρεψε σε «υπέρ πάντων αγώνα» μια εκ προοιμίου χαμένη μάχη. Το σύστημα όφειλε να αντιληφθεί πως ήταν αδύνατον η πλειοψηφία του λαού να αποδεχθεί με την ψήφο της την περαιτέρω εξαθλίωση στο οικονομικό επίπεδο, όσο και αν φοβόταν την καταιγιστική προπαγάνδα την έξω και μέσα στη χώρα μας.
Δεν είναι μόνο ότι έχασε τη μάχη κατά κράτος το παλιό σύστημα. Είναι πρωτίστως ότι κατασπατάλησε το πολιτικό κεφάλαιο σοβαρών εφεδρειών του. Είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κώστας Σημίτης, πολιτικοί συνταξιούχοι και οι δύο, ο ένας συνταξιοδοτηθείς άνω της εικοσαετίας και ο άλλος άνω της δεκαετίας, είναι δυνατόν να πείσουν τους σημερινούς ψηφοφόρους να συμπαραταχθούν μαζί τους; Και καλά αυτοί.
Ο Κώστας Καραμανλής όμως; Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Βάσω Παπανδρέου, ο Γιάννος Παπαντωνίου και λοιποί αυτής της κατηγορίας πολιτικοί συνταξιούχοι, είναι δυνατόν να πείσουν ή έστω να απειλήσουν και να φοβίσουν σημερινούς ψηφοφόρους; Αυτοί είναι συνταξιούχοι της πολιτικής. Ο Κ. Καραμανλής όμως κατασπατάλησε το πολιτικό κεφάλαιό του, περιορίζοντας δραστικά την πολιτική του εμβέλεια. Δεν είναι πια για κάτι σοβαρό. Ετσι, παρά την παγκινητοποίηση όλων των εφεδρειών του συστήματος, το ποσοστό του «Ναι» δεν έφτασε ούτε καν στο 39%.
Περιορίστηκε σε αυτούς που είχαν συμφέροντα να διαφυλάξουν αποδεχόμενοι τους όρους των δανειστών που φυσικά τους ίδιους δεν τους έθιγαν και αδιαφορώντας για τη βλάβη που θα υποστούν οι υπόλοιποι Ελληνες.
Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και μάζες πανικόβλητων ανθρώπων, οι οποίοι ψήφισαν «Ναι» για να μην τους αρπάξει το κράτος τις σχεδόν ανύπαρκτες καταθέσεις τους. Μπροστά μου, σε ταχυδρομικό γραφείο, συνταξιούχος που είχε στον λογαριασμό του όλα κι όλα... 354 ευρώ, πήρε τα 250 για να μην του... φάει ο ΣΥΡΙΖΑ τις καταθέσεις! Το εντυπωσιακό είναι μάλιστα ότι ρωτούσε την ταχυδρομική υπάλληλο αν έχουν αυξηθεί οι αναλήψεις! Εξόφθαλμο είναι ότι ο συνταξιούχος ήταν τρομοκρατημένο θύμα προπαγάνδας.
Εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι πως ο Τσίπρας κέρδισε το δημοψήφισμα και φυσικά κανένας τώρα δεν μιλάει για το κατά φαντασίαν δίλημμα ευρώ ή δραχμή. Ο πρωθυπουργός, ενισχυμένος, διακήρυξε όπως και πριν από το δημοψήφισμα, ότι επιδιώκει ταχύτατα συμφωνία με τους Γερμανούς. Αυτοί έκαναν χθες σκληρές δηλώσεις, αλλά έδωσε το Βερολίνο εντολή να συγκληθεί σήμερα κιόλας έκτακτη σύνοδος κορυφής με θέμα «Ελλάδα»! Το χαστούκι του 61,3% του «Οχι» ήταν πολύ ισχυρό στο μάγουλο των Ευρωπαίων. Βλαστημούν τους εαυτούς τους οι ηγέτες των μεγάλων κρατών της Ευρωζώνης που οι εσφαλμένες πληροφορίες από τις εν Αθήναις πρεσβείες τους περί της δυνατότητας νίκης του «Ναι», τους γελοιοποίησαν σε ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο, καθώς εκτέθηκαν με τη στάση που τήρησαν. Πού να φανταστούν ότι αυτοί οι Ελληνες θα τους απαντούσαν με ποσοστό απόρριψης άνω του 61%!
Οσο για το τι θα γίνει στη σημερινή σύνοδο κορυφής, είναι αυξημένες οι πιθανότητες να υπάρξει μια κατ' αρχήν πολιτική προσέγγιση επί των αρχών της συμφωνίας, η οποία θα διευκολύνει και την πρακτική επίτευξή της. Η ουσία είναι πως η απομάκρυνση του ακραίου μνημονιακού Αντώνη Σαμαρά, ενδέχεται να οδηγήσει σε επαναπροσδιορισμό της πολιτικής της ΝΔ υπό τον μεταβατικό αρχηγό της, Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ακραίες φιλογερμανικές δυνάμεις, δεν έχουν ούτε 10% και τα δύο κόμματα μαζί πλέον. Αν η ΝΔ απομακρυνθεί από το Βερολίνο, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ δεν αξίζουν τίποτα.

του Γιώργου Δελαστίκ

Είδε κι απόειδε ο Αντώνης Σαμαράς ότι κανένας σοβαρός ελληνικός αστικός όμιλος της ολιγαρχίας δεν ποντάρει πάνω του, γιατί όλοι τον …

θεωρούν «καμένο χαρτί» από πολιτική σκοπιά και πήρε την απόφασή του: Σκέφθηκε μήπως κατορθώσει και αποσπάσει την εύνοια των Γερμανών, οργανώνοντας τα σύγχρονα πολιτικά «τάγματα ασφαλείας» των… «γερμανοτσολιάδων»! Αποφάσισε δηλαδή να διερευνήσει αν ο Βαγγέλης Βενιζέλος των ερειπίων του ΠΑΣΟΚ και ο Σταύρος Θεοδωράκης του Ποταμιού είναι διατεθειμένοι να συγκροτήσουν με τη ΝΔ υπό τον Αντώνη Σαμαρά ακόμη ένα «φιλοευρωπαϊκό μέτωπο». Αν προτίθενται δηλαδή ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να λειτουργήσουν ως «τσόντες» της ΝΔ του Σαμαρά!

Οι Γερμανοί όμως δεν νομίζουμε ότι θα σπρώξουν το κόμμα στο οποίο επενδύουν στο νέο ελληνικό πολιτικό σκηνικό, το Ποτάμι, στον γκρεμό του «σαμαρισμού». Έχουν από πέρυσι το καλοκαίρι καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Αντώνης Σαμαράς τους είναι πλέον άχρηστος, γιατί ήταν αδύνατον να ξανακερδίσει εκλογές και τέτοιες αποφάσεις το Βερολίνο δεν τις αλλάζει. Οι Γερμανοί έχουν επιλέξει πλέον το Ποτάμι ως κόμμα-φορέα των συμφερόντων τους και θέλουν να το αναδείξουν, όχι να το «κάψουν» πολιτικό ωθώντας το σε συμμαχία με τον «ξοφλημένο» Σαμαρά. Εδώ ο Γερμανός πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλόυ, ο σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς, έχει φάει τα λυσσακά του να διώξει ο Τσίπρας από την κυβέρνηση τον Πάνο Καμμένο και να πάρει στη θέση του τον Σταύρο Θεοδωράκη για να μπορεί το Βερολίνο πρώτον, να ξέρει τι σχεδιάζει η κυβέρνηση και δεύτερον, να επηρεάζει κατά το δυνατόν μέσω του Ποταμιού τη γραμμή της κυβέρνησης Τσίπρα. Στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή θέλουν οι Γερμανοί να κολλήσουν το Ποτάμι, όχι στη ΝΔ τον Σαμαρά. Εν ολίγοις, σιγά μην αφήσει το Βερολίνο το Ποτάμι να γίνει «τσόντα» της ΝΔ του Σαμαρά.

Όσο για τα περί «οικουμενικής κυβέρνησης» σε μια Ελλάδα που θα είναι υπόδουλη στο Τέταρτο Ράιχ, αυτά είναι παραμύθια που λένε οι δεξιοί στους οπαδούς και ψηφοφόρους τους για να τους παραμυθιάζουν και να τους συγκρατούν πίσω από τη ΝΔ και να ελπίζουν ότι σύντομα το κόμμα τους θα ξαναγυρίσει στην εξουσία. Στις μέρες μας, η πεμπτουσία της δεξιάς ιδεολογίας είναι η ταύτιση με την εκάστοτε κυβέρνηση και η αποκομιδή προσωπικού οφέλους από την σύμπλευση αυτή. Το Ποτάμι πάντως δεν έχει κανένα λόγο να γίνει «τσόντα» της ΝΔ. Πόσο μάλλον που ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την υψηλή ρητορική του, όλο και περισσότερα βηματάκια κάνει προς την υποταγή στις απαιτήσεις των Γερμανών. Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βγαίνει και δηλώνει στο Ρόιτερς ότι «η Ευρώπη των δημοκρατικών παραδόσεων και του Διαφωτισμού δεν θα υποκύψει σε ακραίες φωνές κάποιων, δεν θα επιλέξει το δρόμο ενός ανήθικου και στυγνού χρηματοδοτικού εκβιασμού», τα πιστεύει πραγματικά αυτά που λέει; Η λυσσαλέα γραμμή του Σόιμπλε που θέλει να ξεφτιλίσει τον Τσίπρα προσωπικά και τον ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα και στη συνέχεια να ανατρέψει την κυβέρνησή τους, συντάσσεται στο… «Διαφωτισμό» της ΕΕ ή στο «δρόμο ενός ανήθικου και στυγνού χρηματοδοτικού εκβιασμού»; Μόνο ένας ηλίθιος θα χαρακτήριζε… «ευρωπαϊκό Διαφωτισμό» την πολιτική του Σόιμπλε! Επιπροσθέτως, ο Σόιμπλε είναι «κάποιος άκρατος» ή είναι η ίδια η ΕΕ του 2015; Καλές οι μπούρδες, αλλά όχι να λέγονται και σοβαρά!

Έπειτα, καθόλου δεν μας άρεσε κάτι που είπε στην ομιλία του στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς στην Ουάσιγκτον, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. «Καθήκον της κυβέρνησής μας είναι να δεχτεί το πολιτικό κόστος μερικών δύσκολων αποφάσεων που είναι αναγκαίες για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των παγκόσμιων εταίρων» διακήρυξε επί λέξει. Τι εννοούσε ο ποιητής; Να προσκυνήσουμε τους Γερμανούς, αποδεχόμενοι τις απαιτήσεις και τους όρους τους που μετατρέπουν την Ελλάδα σε φτωχή επαρχία του Δ’ Ράιχ, με νέες μειώσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, με παράλληλη αύξηση των φόρων; «Θα συμβιβαστούμε για να καταλήξουμε σε μια γρήγορη λύση, αλά δεν θα οπισθοχωρήσουμε άτακτα» πρόσθεσε στην ομιλία του ο Βαρουφάκης, αυξάνοντας την ανησυχία για το πού το πάει η κυβέρνηση. Έχοντας πει αυτά στο ακροατήριο του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς, ο Γ. Βαρουφάκης ήταν πολύ λιγότερο πειστικός στη συνέντευξη που έδωσε στη Χάφινγκτον Ποστ, τη διάσημη αμερικανική ηλεκτρονική εφημερίδα, όπου προσπάθησε να μαζέψει κάπως την κατάσταση. «Αν δεν κάνουν πίσω οι σκληροί υποστηρικτές της λιτότητας στην Ευρώπη, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αθετήσει τις επερχόμενες πληρωμές του χρέους της» δήλωσε εκεί μεταξύ πολλών άλλων. Μακάρι να εννοούσε πραγματικά ότι θα κάνει αυτά που λέει, πράγμα για το οποίο αμφιβάλλουμε εντονότατα.

Η ουσία πάντως είναι τι θα κάνει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Θα συνεχίσει να αντιστέκεται και τον Ιούνιο που θα δοθεί η «μητέρα των μαχών» με τη Γερμανία και την ΕΕ; Άγνωστο. Ελπίζουμε πάντως να έχει συνειδητοποιήσει βαθιά ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώρια συμβιβασμού με τους Γερμανούς, οι οποίοι δεν επιδιώκουν τίποτα λιγότερο από το να τον ξεφτιλίσουν προσωπικά, να τον λιώσουν σαν σκουλήκι και στη συνέχεια να τον διώξουν από την εξουσία υπό τις κατάρες του ελληνικού λαού: Οι πιθανότητες αντίστασής του θα είναι τότε αυξημένες.

του Γιώργου Δελαστίκ

Υπόδουλοι στο Δ΄ Ράιχ θα παραμείνουν οι Έλληνες και με την κυβέρνηση Τσίπρα – και μάλιστα χωρίς να πάρουν ούτε καν ανάσα ανακούφισης στο αστικό πλαίσιο που εκπροσωπούσαν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης.
Αυτό είναι το συμπέρασμα της παράδοσης άνευ όρων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην ευρωομάδα τη νύχτα της Παρασκευής. Μέχρι και να νομοθετούν οποιοδήποτε φιλολαϊκό μέτρο τους απαγόρευσαν οι Γερμανοί και οι του ΣΥΡΙΖΑ το αποδέχθηκαν! Ούτε ένα μήνα δεν κατόρθωσαν να αντισταθεί η κυβέρνηση στις πιέσεις του Βερολίνου!

Η επίσημη τελετή παράδοσης της κυβέρνησης Τσίπρα θα ολοκληρωθεί αύριο, όταν προς μεγάλη χαρά των σύγχρονων «γερμανοτσολιάδων» και των πάσης φύσεως συνεργατών των γερμανικών αρχών κατοχής η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα υποβάλει ευπειθώς και γονατιστή τον πλήρη κατάλογο των αντιλαϊκών μέτρων και θα προσπαθήσει να επιβάλει εναντίον του ελληνικού πληθυσμού. Η καγκελαρία του Βερολίνου θα αποφασίσει πόσα ακόμη μέτρα αντιλαϊκού χαρακτήρα θα συμπεριλάβει στη λίστα του τετραμήνου, κατά τη διάρκεια του οποίου η γερμανική κυβέρνηση θα αποφασίσει και θα επιβάλει στην κυβέρνηση Τσίπρα το νέο τετραετές Μνημόνιο, με νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέες περικοπές στην παιδεία και στην υγεία, νέες περικοπές στα κοινωνικά επιδόματα σε όλους τους τομείς. «Στον Καιάδα οι γέροι και οι σακάτηδες Έλληνες!» είναι το πασίγνωστο δόγμα των Γερμανών και αυτό θα κληθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση Τσίπρα, όσο κι αν δεν συμφωνεί με αυτό. Εξάλλου, μετά τη μοιραία παράδοση της Παρασκευής, μοναδικός στόχος της κυβέρνησης Τσίπρα δεν είναι άλλος από την παραμονή της στην εξουσία, οποιοδήποτε κόστος κι αν έχει αυτό για το λαό.

Η κυβέρνηση Τσίπρα είχε ήδη παραδοθεί προτού καν αρχίσει η ευρωομάδα, με το περιεχόμενο της επιστολής Βαρουφάκη που αναιρούσε όλα όσα είχαν πει προεκλογικά ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. «Οι ελληνικές αρχές τιμούν τις οικονομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς όλους τους πιστωτές» αναφέρεται στην επιστολή. Καλά, η διαγραφή του χρέους πού πήγε; Πώς εξαφανίστηκε; «Ο στόχος της αιτούμενης εξάμηνης παράτασης της διάρκειας της σύμβασης είναι… να βεβαιώσει, συνεργαζόμενη στενά με τους Ευρωπαίους και διεθνείς μας εταίρους, ότι οποιαδήποτε νέα μέτρα θα έχουν πλήρη χρηματοδότηση, απέχοντας από μονομερείς ενέργειες οι οποίες θα υπονόμευαν τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα» αναφέρει επίσης η επιστολή Βαρουφάκη.

Καλά, πώς συμβιβάζεται το «σκίσιμο του Μνημονίου» με την «αποχή από μονομερείς ενέργειες που θα υπονόμευαν τους δημοσιονομικούς στόχους»; Όταν ο Τσίπρας έλεγε ότι «θα σκίσει το Μνημόνιο», εννοούσε ότι θα το σκίσει… «συνεργαζόμενος στενά με τους ευρωπαίους και διεθνείς μας εταίρους»; Δούλευε τους Έλληνες δηλαδή για να τον κάνουν πρωθυπουργό! Όταν η κυβέρνηση Τσίπρα στην επιστολή Βαρουφάκη δηλώνει ότι στόχος της είναι «να συμφωνηθεί η εποπτεία υπό το πλαίσιο της ΕΕ και της ΕΚΤ και στο ίδιο πνεύμα, υπό το ΔΝΤ, κατά τη διάρκεια της επεκταθείσας συμφωνίας», μπορεί να μας εξηγήσει τι ακριβώς διαφέρει αυτή η πρότασή της από τη σήμερα υφιστάμενη τρόικα της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ; Μετονομάζοντας το νέο Μνημόνιο σε «Συμβόλαιο για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη», το οποίο «Συμβόλαιο» θα συνομολογηθεί «ανάμεσα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και το ΔΝΤ», νομίζει η κυβέρνηση ότι εξαπατά τον κόσμο; Δεν καταλαβαίνει δηλαδή ο λαός μας ποιος είναι ο πολιτικός μασκαράς, μιας και σήμερα είναι η μέρα του Καρνάβαλου;

Πολύ κατώτερη των περιστάσεων αποδείχθηκε η κυβέρνηση Τσίπρα, διαψεύδοντας τις ελπίδες ελλήνων και ξένων αριστερών που επένδυσαν σε αυτήν. Πάγωσε τον ελληνικό λαό που μετεκλογικά συμπαρατάχθηκε μαζί της σε πρωτοφανή ποσοστά που υπερέβαιναν το 80% (!), όσο την έβλεπε να συγκρούεται με τους Γερμανούς. Από εδώ και πέρα, κανένας Έλληνας ή ξένος, εκτός από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που προσδοκούν προσωπικά οφέλη, δεν έχει πλέον λόγο να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις υποστήριξης της κυβέρνησης Τσίπρα, από τη στιγμή που υπέκυψε στους Γερμανούς. «Ο σκοπός της παράτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης βάσει των συνθηκών στην τρέχουσα συμφωνία» αναφέρει το κοινό ανακοινωθέν και συνεχίζει: «Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν μια πρώτη λίστα με μέτρα μεταρρυθμίσεων με βάση την τρέχουσα συμφωνία έως το τέλος της Δευτέρας 23 Φεβρουαρίου. Οι θεσμοί (σ.σ.: εννοούν την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) θα παράσχουν μια πρώτη άποψη για το εάν αυτή είναι ικανοποιητικά κατανοητή ώστε να αποτελέσει ένα έγκυρο σημείο έναρξης για την επιτυχή κατάληξη της αξιολόγησης. Η λίστα θα συγκεκριμενοποιηθεί περαιτέρω και εν συνεχεία θα συμφωνηθεί με τους θεσμούς έως το τέλος του Απριλίου. Μόνο η έγκριση των συμπερασμάτων της αξιολόγησης για τη διευρυμένη συμφωνία από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά της την όποια εκταμίευση της δόσης του τρέχοντος προγράμματος του EFSF και τη μεταβίβαση του SMΡ κερδών του 2014. Και τα δύο και πάλι υπόκεινται σε έγκριση από το Γιούρογκρουπ» υπογραμμίζει το κοινό ανακοινωθέν.

Λεφτά δηλαδή η κυβέρνηση του Τσίπρα θα πάρει από Μάη και βάλε – κι αυτό μόνο αν συναινέσουν οι Γερμανοί! Έτσι είναι: το αγκιστρωμένο ψάρι δεν χρειάζεται ούτε καν δόλωμα!

Πηγή ΠΡΙΝ, 22/2/2015
του Γιώργου Δελαστίκ

Με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και τον σχηματισμό κυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ σε αντιμνημονιακή βάση, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων έχει αρχίσει να ελπίζει ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Η άκρως επιθετική στάση των Γερμανών, δεξιών και σοσιαλδημοκρατών, έχει σίγουρα ωθήσει στα άκρα τον αντιγερμανισμό των Ελλήνων, ξαναφέροντάς τον στα επίπεδα που υπήρχαν τη δεκαετία του 1950, αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο ανθελληνισμός όμως της γερμανικής κυβέρνησης, κραυγαλέος και βίαιος, έχει θέσει επί τάπητος ένα κεφαλαιώδες ερώτημα: Υπάρχει περίπτωση η κυβέρνηση Τσίπρα να καταφέρει να πετύχει έναν ανεκτό συμβιβασμό με τους Γερμανούς; Δύσκολο, φυσικά. Οχι όμως αδύνατον. Θεωρητικά μιλώντας, το Βερολίνο είναι ανυποχώρητο πρώτα πρώτα στο σκέλος του χρέους. Αποκλείεται σε αυτή τη φάση να δεχθεί να γίνει «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους με τη μορφή της διαγραφής ενός τμήματος του χρέους της Ελλάδας. Παρόλο που καθώς πλέον το 80% περίπου του ελληνικού χρέους βρίσκεται στα χέρια είτε των κρατών της Ευρωζώνης είτε ευρωπαϊκών (ΕΚΤ, EFSF) και διεθνών (ΔΝΤ) θεσμών, οπότε αυτό απαιτεί μια απλή πολιτική απόφαση και τίποτα παραπάνω, διαγραφή ποσοστού του χρέους αποκλείεται να γίνει σήμερα. Υπογραμμίζουμε τη λέξη σήμερα, γιατί έχουμε την άποψη ότι σε ελάχιστα χρόνια η Ευρώπη και η γερμανική ηγεμονία στην ΕΕ θα στροβιλίζονται σε σοβαρότατες αναταράξεις, οπότε είναι εντελώς άγνωστο τι θα γίνει τότε, αλλά αυτό είναι μια υπόθεση του μέλλοντος.

Σήμερα που μιλάμε, το Βερολίνο ούτε με σφαίρες δεν δέχεται «κούρεμα» του χρέους. Βεβαίως και θα προωθήσει ελάφρυνση των ελληνικών δόσεων μέσω επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής κ.λπ., αλλά όχι «κούρεμα». Το προηγούμενο «κούρεμα» που έγινε το 2012 ρήμαξε κυριολεκτικά τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ελληνικά νοσοκομεία, τα ελληνικά ΑΕΙ, τους Ελληνες μικροομολογιούχους. Το κόστος το πλήρωσαν οι Ελληνες για εκείνο το κούρεμα, γι' αυτό το επέτρεψαν οι Γερμανοί! Οσο για το «κούρεμα» που έγινε στην Κύπρο από τον νυν πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, απλώς οι Κύπριοι κατάκλεψαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τους Ρώσους, τους άλλους Ανατολικοευρωπαίους και κάποιους Αραβες και διαλύθηκε εντελώς η Κύπρος ως χρηματοοικονομικό κέντρο! Μόνο σε ελάφρυνση των δόσεων μπορεί να ελπίζει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Τσίπρα, σε καμιά περίπτωση σε «κούρεμα». Για να σώσει την παρτίδα, η μόνη λύση για την ελληνική κυβέρνηση είναι να τηρήσει τις θεμελιώδεις υποσχέσεις της στα θέματα που θα δώσουν μια πρώτη οικονομική ανάσα στον πληθυσμό. Πρώτα πρώτα 12.000 αφορολόγητο όριο για όλους στους φορολογούμενους.

Αυτή είναι η σημαντικότερη από όλες τις υποσχέσεις γιατί αφορά εκατομμύρια Ελληνες. Δεύτερο σε σημασία μέτρο είναι η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ενός φόρου που έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Αφορά και ο ΕΝΦΙΑ εκατομμύρια πολίτες. Τρίτο σε απήχηση μέτρο θα είχε το να δοθεί η 13η σύνταξη στους πάνω από ένα εκατομμύριο συνταξιούχους που παίρνουν κάθε μήνα κάτω από 700 ευρώ σύνταξη. Τέταρτο, πρέπει να καθιερωθεί αμέσως και όχι «σταδιακά» -δηλαδή ποτέ!- η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Πέμπτον, πρέπει αμέσως να αποκατασταθούν τα εργασιακά δικαιώματα που κατέλυσε η προηγούμενη κυβέρνηση (συλλογικές συμβάσεις, διαιτησία κ.λπ.). Εκτο, πρέπει να προστατευθεί η πρώτη κατοικία από τους πλειστηριασμούς και να απαγορευθεί να πωλούνται στη διατραπεζική αγορά τα στεγαστικά δάνεια. Ολα αυτά και διάφορα σχετικά πρέπει όμως να νομοθετηθούν αμέσως τώρα!

Μιλώντας σχηματικά, πριν καν τελειώσει ο Φεβρουάριος! Τώρα, για να προλάβει! Αν η κυβέρνηση τα αφήσει γι' αργότερα, πιθανότατα δεν θα μπορέσει να τα κάνει. Οχι γιατί δεν θα έχει την πρόθεση να τα κάνει, αλλά γιατί πιθανότατα δεν θα την αφήσουν οι Γερμανοί να τα κάνει, αν δεν νομοθετήσει αυτά τα μέτρα τώρα, τώρα που έχει ακόμη τον αέρα της εκλογικής νίκης. Η εξοντωτική λιτότητα και η οικονομική εξουθένωση των λαών της Ευρώπης είναι το αποτελεσματικότατο μέσο, όπως έχει αποδειχθεί, επέκτασης και εδραίωσης της γερμανικής επικυριαρχίας στην Ευρωζώνη αρχικά και στην ΕΕ στη συνέχεια! Υπηρετούν αυτόν τον ύψιστο για το Βερολίνο πολιτικό στόχο της κυριαρχίας του στην Ευρώπη οι Γερμανοί μέσω της λιτότητας, δεν την επιβάλλουν από... αιμοβορία και κακία!


του Γιώργου Δελαστίκ

Ούτε ένα ούτε δύο. Πέντε (!) ρεπορτάζ, αναλύσεις και άρθρα για την Ελλάδα είχε στο χθεσινό της φύλλο η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ. Κεντρικό θέμα της πρώτης σελίδας. Πρώτο σχόλιο της πρώτης σελίδας. Τα δύο τρίτα της τρίτης σελίδας. Δεύτερο θέμα της πρώτης σελίδας του οικονομικού τμήματος της εφημερίδας. Πρώτο σχόλιο της πρώτης σελίδας του οικονομικού τμήματος. Είναι φανερό ότι πείραξε πολύ τους Γερμανούς η αποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά να εκλέξει τον Σταύρο Δήμα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δείχνουν να απορούν πώς τόλμησαν οι Ελληνες βουλευτές να πάρουν μια απόφαση που δεν εναρμονίζεται με τα γερμανικά συμφέροντα. «Η αποτυχία του Σταύρου Δήμα είναι μια επώδυνη ήττα για τον κατέχοντα το αξίωμα του πρωθυπουργού Σαμαρά, ο οποίος πιθανόν μας αποχαιρετά» γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η ναυαρχίδα του γερμανικού Τύπου. «Το κοινοβούλιο εκμηδένισε το σχέδιό του να εκλέξει πρόωρα έναν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε κατόπιν να ολοκληρώσει χωρίς πίεση τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα» εξηγεί η εφημερίδα. «Ο Ελληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έκανε το παιχνίδι του και έχασε!» έγραψε η σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα του Μονάχου «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» και συνέχισε: «Ηθελε να σώσει την κυβέρνησή του και χρησιμοποίησε γι' αυτό την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία έτσι έγινε φάρσα»! Ο αναπληρωτής πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών, Ραλφ Μπρίνκχαους, έγινε έξω φρενών με την απόφαση των Ελλήνων βουλευτών: «Είναι απίστευτα εξοργιστικό αυτό που συνέβη!» δήλωσε στην «Χάντελσμπλατ», τη μεγαλύτερη ημερήσια οικονομική εφημερίδα της Γερμανίας.
Ο Μίκαελ Χίτερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομίας της Κολονίας, ήταν στις δηλώσεις που έκανε στη σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ» πολύ πιο επιθετικός εναντίον της χώρας μας. «Η νομισματική ένωση θα μπορούσε σήμερα να αντέξει μια έξοδο της Ελλάδας. Τα φαινόμενα μετάδοσης (σ.σ. της κρίσης) σε άλλες χώρες θα ήταν ελάχιστα» είπε και συνέχισε: «Ο ελληνικός πληθυσμός πρέπει να το σκεφτεί τρεις φορές, αν θελήσει να ακολουθήσει άλλο δρόμο. Σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ απειλεί ολόκληρη τη χώρα μια τεράστια φτωχοποίηση και η έξοδος από την ΕΕ»! Είναι φοβερά αυτά που λέει ο Γερμαναράς -αν τολμήσουν οι Ελληνες να ψηφίσουν Τσίπρα, οι Γερμανοί θα μας διώξουν από το ευρώ και από την ΕΕ!!! Πολύ διαφορετική είναι όμως η άποψη της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της και τα εξής: «Ο Τσίπρας έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του το τέλος της ξένης κυριαρχίας της τρόικας... Το ότι οι Ελληνες έχουν γίνει επιρρεπείς σε τέτοια συνθήματα έχει πολλές αιτίες. Από μία άποψη έχουν απόλυτο δίκιο. Γιατί, ρωτούν, δείχνει η Κομισιόν της ΕΕ τέτοια επιείκεια απέναντι στους μεγάλους παραβάτες του ελλείμματος, τη Γαλλία και την Ιταλία, επιμένει όμως με πλήρη σκληρότητα στην τήρηση των κανόνων από τη μικρή Ελλάδα;» αναρωτιέται η γερμανική εφημερίδα και απαντά η ίδια: «Πιθανόν είναι ότι αυτή η θέση δεν οφείλεται μόνο στο ότι η ΕΕ και η ΕΚΤ σήμερα μπορούν να εμποδίσουν μια νέα κρίση στην Ελλάδα να μεταδοθεί στην Ιταλία και σε άλλες αποδυναμούμενες χώρες του Νότου. Δεν θα εξαπέλυε λοιπόν ένα φαινόμενο οικονομικού ντόμινο, αλλά πιθανόν ένα φαινόμενο πολιτικού ντόμινο. Υφίσταται ο κίνδυνος ο Τσίπρας με τη συμπεριφορά του να βρει μιμητές. Σε αυτό άλλωστε ποντάρει»!
Χαρακτηριστικό της σύγχυσης που έχει προκαλέσει στους Γερμανούς το ενδεχόμενο νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά, στις οικονομικές σελίδες της ίδιας εφημερίδας, διαγράφονται οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης με τους δανειστές που θα έχει μια κυβέρνηση... Τσίπρα! Περισσότερα από 260 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού δημόσιου χρέους από τα 321,7 δισ. ευρώ που ήταν συνολικά στα τέλη Σεπτεμβρίου βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στα χέρια δημοσίων φορέων -του μηχανισμού στήριξης ή ευρωπαϊκών κρατών ή του ΔΝΤ!
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είναι πολιτικά απλούστατη η οποιασδήποτε φύσης αναδιάρθρωση, κούρεμα, επιμήκυνση ή οτιδήποτε άλλο σχετικό που αφορά το ελληνικό χρέος! Μόνο για καθαρά πολιτικούς λόγους λοιπόν μπορεί να εκβιαστεί η Ελλάδα, αν υποθέσουμε ότι αποκτά μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιδιώκει «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο! Κατά κανέναν τρόπο, λοιπόν, δεν είναι η Ελλάδα «αιχμάλωτη των δανειστών», οι οποίοι θα την «στραγγαλίσουν» οικονομικά, αν οι Ελληνες παρακούσουν τις εντολές του Τέταρτου Ράιχ και δεν επανεκλέξουν τον Σαμαρά πρωθυπουργό!


Με αδιαφορία επί της πολιτικής ουσίας, αλλά ταυτόχρονα με έκδηλη ανησυχία ως προς τις δυνητικές συνέπειες, αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός τις προκλήσεις της Τουρκίας στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και κυρίως την «κρουαζιέρα» του τουρκικού πολεμικού σκάφους ανοιχτά του Σουνίου. Ελάχιστοι Ελληνες ενδιαφέρονται για τις παραβιάσεις της κυπριακής ΑΟΖ, όσο πικρή και αν είναι η διαπίστωση αυτή, όσο και αν δείχνει κάμψη του εθνικού φρονήματος.
Κανένας Ελληνας όμως δεν θα ήθελε κάποιο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία στο Αιγαίο. Αυτό μας έλειπε τώρα, να «στεφανωθεί» το Μνημόνιο και ο οικονομικός όλεθρος που έχει επιφέρει με ευθύνη των κυβερνήσεων Γιώργου Παπανδρέου και Σαμαρά - Βενιζέλου με μια πολεμική σύρραξη με την Τουρκία, αναλογίζεται με φρίκη ο λαός μας. Θα ήταν συμφορά!
Υπάρχει ένα μυστήριο, είναι η αλήθεια. Από πίνακα που δημοσίευσε την Τετάρτη το «Εθνος» διαπιστώνουμε ότι μόνο φέτος και μέχρι στιγμής τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν περάσει από τα στενά του Καφηρέα στη νοτιοανατολική Εύβοια (ο Καφηρέας είναι το γνωστό ακρωτήριο Κάβο ντ' Ορο στη λαϊκή γλώσσα) όχι μία, αλλά... έξι φορές!!! Στις 20 Γενάρη, στις 11 Φλεβάρη, στις 27 Μάρτη, στις 20 Μάη, στις 17 Σεπτέμβρη και στις 4 Νοέμβρη! Δικαίως τώρα γίνεται τόσος ντόρος, αλλά γιατί τις προηγούμενες πέντε φορές οι τουρκικές πολεμικές κρουαζιέρες πέρασαν με κυβερνητική... μούγκα;
Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ γιατί κάλυπτε τόσες φορές την τουρκική προκλητικότητα και τώρα την αποκάλυψε; Τι ακριβώς άλλαξε; Η στάση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου προκαλεί καχυποψία σε όσους δεν είναι φανατικοί οπαδοί των δύο κυβερνητικών κομμάτων. Δεν πρέπει να απαντήσει, γιατί πέντε φορές υποβάθμισε συνειδητά την τουρκική επιθετικότητα και την έκτη (!) φορά «ξεφώνισε» την Αγκυρα; Δεν πρέπει να αφήσει υποψίες να πλανώνται.
Η Τουρκία ξέρουμε γιατί προκαλεί. Απέτυχε το στρατηγικό σχέδιο του Ερντογάν να συγκροτηθεί μουσουλμανικός άξονας Τουρκίας - Αιγύπτου - Ιράν. Στην Αίγυπτο η στρατιωτική χούντα ανέτρεψε τη νόμιμη και δημοκρατικότατα εκλεγμένη κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων, όσο αντιπαθής και αν ήταν σε μας. Στο Ιράν, επίσης δημοκρατικότατα εκλέχτηκε πρόεδρος ο φιλοαμερικανός Ροχανί. Το σχέδιο της Αγκυρας ναυάγησε. Η Τουρκία απομονώθηκε.
Ανοιγμα στους στρατηγούς κάνει τώρα ο Ερντογάν, από πέρυσι. Αυτοί επιζητούν να επιβεβαιώσουν τον ρόλο τους στο Αιγαίο, καθώς έχουν δεχθεί ισχυρότατα πλήγματα από τον Ερντογάν. Σε αυτό οφείλεται η αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας. Πόλεμο δεν έχουν σκοπό να κάνουν. Αυτά τα παιχνίδια όμως δεν ξέρει κανείς ποτέ πού μπορούν να οδηγήσουν.

του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα πλέον... Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είπε ο πρόεδρός της, Μάριο Ντράγκι, θα αγοράσει «καλυμμένα ομόλογα» και ενυπόθηκα τιτλοποιημένα δάνεια (γνωστά στην τραπεζική αργκό ως ABS από το αμερικανικό ακρωνύμιο του όρου Asset Backed Securities) από τις ελληνικές και τις κυπριακές τράπεζες, αλλά υπό έναν όρο: ότι η Ελ-
προσχήματα πλέον... Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, είπε ο πρόεδρός της, Μάριο Ντράγκι, θα αγοράσει «καλυμμένα ομόλογα» και ενυπόθηκα τιτλοποιημένα δάνεια (γνωστά στην τραπεζική αργκό ως ABS από το αμερικανικό ακρωνύμιο του όρου Asset Backed Securities) από τις ελληνικές και τις κυπριακές τράπεζες, αλλά υπό έναν όρο: ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπουν επισήμως σε καθεστώς... νέου Μνημονίου!

Είναι απύθμενο το θράσος του Ντράγκι και των ομοίων του! Απαιτεί να μπουν η Ελλάδα και ο λαός της σε νέο καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας για να δώσει λεφτά η ΕΚΤ στους Έλληνες... τραπεζίτες! Είναι απίστευτο!

«Χωρίς πρόγραμμα, δεν υπάρχουν αγορές [Σ.Σ.: τίτλων ελληνικών τραπεζών]», δήλωσε ξερά και κυνικά ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μην αφήνοντας περιθώριο αμφισβήτησης της θέσης του και των όρων που έβαλε με τελεσιγραφικό τρόπο. Ακόμη πιο εξωφρενική γίνεται η υπόθεση όταν μάθει κανείς το ποσό των τίτλων που μπορεί να αγοράσει από τις ελληνικές τράπεζες η ΕΚΤ και για το οποίο απαιτεί να υπαχθούν οι Έλληνες σε Μνημόνιο: το πολύ... 4 έως 5 δις ευρώ σε πρώτη φάση! Τόσο αποτιμά την οικονομική ελευθερία των Ελλήνων - 5 δισεκατομμύρια το πολύ! Μιλάμε για τον απόλυτο διασυρμό της χώρας μας.


«Κράτος-σκουπίδι» η Ελλάδα

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά το θέμα. Πρώτα πρώτα, πρέπει να επισημάνουμε μια σημαντική διάκριση: ο Ντράγκι είπε ότι η ΕΚΤ μπορεί να αγοράζει έως το 70% τέτοιων τίτλων που κατέχει η κάθε ιδιωτική μεγάλη τράπεζα, από τις περίπου εκατόν τριάντα στην Ευρώπη που εσχάτως αποκαλούνται «συστημικές».
Αν όμως η χώρα προέλευσης αυτής της ευρωπαϊκής τράπεζας συγκαταλέγεται στα «κράτη-σκουπίδια», που τα κρατικά τους ομόλογα βρίσκονται κάτω από το χαμηλότερο όριο που δέχεται να
αγοράζει η ΕΚΤ, τότε, αντί για το 70% των τίτλων τέτοιου τόπου, η ΕΚΤ θα αγοράζει μόνο έως το 30% των τίτλων της. Κι όχι μόνο αυτό. Πρέπει απαραιτήτως να ισχύει μια θεμελιώδης προϋπόθεση: η αντίστοιχη χώρα να βρίσκεται υπό καθεστώς μνημονιακής επιτήρησης! Προσοχή, η χώρα, όχι η περί ης ο λόγος τράπεζα!

Τώρα, άγνωστο είναι γιατί για να πάρει λεφτά από την ΕΚΤ μια ιδιωτική τράπεζα θα πρέπει μια χώρα και όλος ο λαός της να υποχρεοόνται να υφίστανται τα μύρια όσα δεινά και να περιέρχονται σε καθεστώς οικονομικής υποτέλειας προκειμένου να προωθηθούν οι κατ' ευφημισμόν «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που η ΕΕ και η ΕΚΤ κρίνουν αναγκαίες για τα συμφέροντά τους.

Στην ΕΕ ολόκληρη υπάρχουν μόνο δύο χώρες που τα κρατικά τους ομόλογα κατατάσσονται στην κατηγορία των «σκουπιδιών» - η Ελλάδα και η Κύπρος! Μόνο γι'αυτές τις δύο, επομένως, απαιτείται η υπαγωγή σε νέο Μνημόνιο για να πάρουν λεφτά οι ιδιωτικές τράπεζες τους!

Οι ελληνικές τράπεζες

Οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες κατέχουν τίτλους καλυμμένων ομολόγων και ενυπόθηκων δανείων συνολικής αξίας 44,3 δις ευρώ, όπως εκτιμά το αρμόδιο τμήμα της Citibank. Σχεδόν τους μισούς από τους τίτλους αυτούς τους κατέχει η Εθνική Τράπεζα (21,9 δις). Οι άλλες τρεις συστημικές τράπεζες έχουν περίπου ίσα ποσά - για την ακρίβεια, 8 δις η Alpha και 7,2 δις η Πειραιώς, ακριβώς όσα και η Eurobank. Σχεδόν ισόποσα είναι δε τα καλυμμένα ομόλογα (20,9 δις) και τα τιτλοποιημένα δάνεια ABS (23,4 δις ευρώ).

Επαϊοντες τραπεζικών κύκλων εκτιμούν ότι, στην καλύτερη περίπτωση, το απόθεμα τέτοιων τίτλων, ικανών να αξιοποιηθούν, μπορεί να φτάσει το πολύ γύρω στα 30 δις ευρώ. Το 30% των 30 δις είναι 9 δις ευρώ.
Οι ίδιοι κύκλοι εκτιμούν ότι σε πρώτη φάση ελάχιστα από τα τιτλοποιημένα δάνεια των  ελληνικών τραπεζών μπορούν να γίνουν δεκτά από την ΕΚΤ, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, στη φάση που βρισκόμαστε σήμερα, το μέγιστο που μπορούν να προσδοκούν οι τέσσερις ελληνικές τράπεζες είναι
να αντλήσουν κεφάλαια από την ΕΚΤ ύψους 4 έως 5 δις ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι για 4 δις ευρώ κάνουν λόγο Τα Νέα και για 5 δις η Καθημερινή στα αντίστοιχα ρεπορτάζ τους.

Πολιτικό πρόβλημα

Η εκ νέου υπαγωγή της Ελλάδας σε μνημονιακό πρόγραμμα επιτήρησης από την ΕΕ συνιστά σοβαρό πολιτικό πρόβλημα, καθώς υποτίθεται ότι τον Δεκέμβριο, μετά από δύο μήνες, λήγει τυπικά το τρέχον μνημονιακό καθεστώς. Δεν λήγουν, φυσικά, οι εφαρμοστικοί νόμοι των δυο προηγούμενων Μνημονίων, οι οποίοι αλυσοδένουν τη χώρα για δεκαετίες, αν δεν καταργηθούν από την επόμενη κυβέρνηση. Είναι όμως πολύ βαρύ πολιτικά για την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου να βγει και να αναγγείλει στον ελληνικό λαό ότι η χώρα μπαίνει επισήμως και σε τρίτο Μνημόνιο μόνο και μόνο επειδή η καθεμιά από τις τέσσερις ελληνικές συστη μικές τράπεζες θέλει να πάρει από την ΕΚΤ από 1 δις ευρώ.

Αν το κάνει πραγματικά αυτό και στη συνέχεια πάει σε βουλευτικές εκλογές, η αναμενόμενη ήττα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ απειλείται να προσλάβειδιαστάσεις πανωλεθρίας. Ως πρόσωπα, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν θα είχαν απολύτως κανένα πολιτικό πρόβλημα να συναινέσουν στην υπαγωγή της Ελλάδας όχι σε ένα, αλλά σε... δέκα Μνημόνια! Επειδή
όμως δεν μπορούν να... καταργήσουν τις βουλευτικές εκλογές, σεμνύνονται λίγο να την υποστηρίξουν δημόσια - τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

«Έξοχα πάει το χρέος»!

Τόσο η κυβέρνηση όσο και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το θέμα του απειλούμενου «Μνημονίου Ντράγκι». Διοχέτευσαν ανωνύμως στους οικονομικούς συντάκτες την άποψη ότι... «δεν τρέχει και τίποτα με το νέο Μνημόνιο, αφού έτσι κι αλλιώς κάποιας μορφής επιτήρηση από την ΕΕ θα είχαμε οπωσδήποτε και μετά τη λήξη του τρέχοντος Μνημονίου, τον μεθεπόμενο μήνα»\ Διαπίστωσαν, βέβαια, ότι αυτή
η γραμμή δεν ήταν και τόσο πειστική και τώρα προσπαθούν να «ξεχαστεί» η απειλή του νέου Μνημονίου, μην αναφέροντας καθόλου το θέμα.

Αυτό που πολύ περισσότερο ανησυχεί την κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι η εμφανής απροθυμία των Γερμανών να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε ρύθμιση του χρέους της Ελλάδας. Ανεξαρτήτως του περιεχομένου της ρύθμισης, αυτοί θα το παρουσίαζαν ως «λύση» και «επιτυχία» πριν από τις βουλευτικές εκλογές, ευελπιστώντας να αποφύγουν τη συντριβή στη λαϊκή ετυμηγορία.
Έτσι, σαν μαχαιριά δέχτηκαν τη δήλωση του επικεφαλής του μηχανισμού στήριξης (EFSF), Γερμανού Κλάους Ρέγκλινγκ, κατά τη διάρκεια βιβλιοπαρουσίασης στο Ευρωκοινοβούλιο προ δεκαημέρου ότι «η Ελλάδα δεν χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους της»!

Ο Αντώνης Σαμαράς κατάλαβε ότι οι Γερμανοί πολύ δύσκολα θα συζητήσουν με την παρούσα κυβέρνηση οτιδήποτε αφορά στο χρέος, αν προηγουμένως δεν βεβαιωθούν ότι κατόρθωσε να επιβιώσει, εκλέγοντας τον Φεβρουάριο νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ή αν πρέπει να χρησιμοποιήσουν το χρέος ωςδιαπραγματευτικό όπλο με υποτιθέμενη κυβέρνηση Τσίπρα.

Η εφημερίδα του Βερολίνου Tagesspiegel έθετε το ζήτημα ωμά σε ανάλυσή της κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης επίσκεψης Σαμαρά στη γερμανική πρωτεύουσα: «Αν κανένας προεδρικός υποψήφιος δεν φτάσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των τριών πέμπτων [Σ.Σ.: τους "180"], νέες βουλευτικές εκλογές θα γίνουν, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε νίκη της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Εξαιτίας αυτού, η ΕΕ προτιμά να μεταθέσει για αργότερα τις διαπραγματεύσεις για το χρέος, μέχρις ότου ο Σαμαράς να έχει ξεπεράσει τον σκόπελο της προεδρικής εκλογής» υποστήριζε η γερμανική εφημερίδα. 

πηγή, το είδαμε εδώ
του Γιώργου Δελαστίκ

Σοσιαλιστής είναι ο μέχρι τη Δευτέρα υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Αρνό Μοντεμπούρ.
«Γερμανοτσολιάς» όμως δεν είναι -μέχρι τώρα τουλάχιστον!- γι’ αυτό και μόλις είδε τον αρχηγό του κόμματός του και πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Ολάντ να γίνεται πολιτικά απεχθής
σαν τον παρ’ ημίν Ευάγγελο Βενιζέλο εξερράγη με τη γερμανοδουλία του γάλλου προέδρου.

Κατάλαβε ότι δεν πάει άλλο. Κάλεσε στο γραφείο του τρεις δημοσιογράφους της εφημερίδας Λε Μοντκαι τους έδωσε μια συνέντευξη καταπέλτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο φύλλο της περασμένης Κυριακής.
Τη Δευτέρα το υπουργικό κεφάλι του Μοντεμπούρ κυλούσε στα σκαλοπάτια του Μεγάρου των Ηλυσίων. Ο Φρανσουά Ολάντ τον καρατόμησε, όπως και όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς της αριστερής πτέρυγας του κόμματός του. Ο «νέος Πετέν», όπως αποκαλούν τον Ολάντ οι Γάλλοι, μια αναφορά στο συνεργάτη των ναζί στρατάρχη Ανρί Φιλίπ Πετέν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Γαλλίας από το 1940 ως το 1944, ήταν αδύνατον να δεχτεί να προσβάλουν τη Γερμανία!

Η αλήθεια είναι ότι ο Αρνό Μοντεμπούρ δεν μάσησε τα λόγια του. «Τι πρέπει να κάνουμε με τη Γερμανία;» τον ρωτούν οι δημοσιογράφοι της Μοντ. «Πρέπει να υψώσουμε τους τόνους. Η Γερμανία έχει πιαστεί στην παγίδα της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όταν
λέω Γερμανία, εννοώ τη γερμανική Δεξιά που στηρίζει την Άνγκελα Μέρκελ» απαντά ο Μοντεμπούρ και συνεχίζει ακάθεκτος: «Η Γαλλία δεν έχει κλίση να ευθυγραμμίζεται με τα ιδεολογικά αξιώματα της γερμανικής Δεξιάς [...] Αν έπρεπε να ευθυγραμμιζόμαστε με την πιο εξτρεμιστική ορθοδοξία της
γερμανικής Δεξιάς, αυτό θα σήμαινε στην πράξη ότι η ψήφος των Γάλλων δεν έχει καμιά νομιμότητα και ότι δεν μετρούν πλέον οι εναλλακτικές λύσεις. Αυτό θα σήμαινε ότι ακόμη και όταν οι Γ άλλοι ψηφίζουν υπέρ της γαλλικής Αριστερός, στην πραγματικότητα θα ψήφιζαν υπέρ της εφαρμογής του προγράμματος της γερμανικής Δεξιάς! Αυτό δεν μπορούμε να το δεχτούμε!».

Ο τέως υπουργός Οικονομικών της Γ αλλίας προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει και να πείσει ότι η ασκούμενη πολιτική της Γερμανίας σε όλη την Ευρώπη θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα: «Η μοναδική καφκική νησίδα σε ένα πλαίσιο ανάκαμψης είναι η ευρωζώνη, όπου οι ηγέτες των χωρών-
μελών της επιμένουν να ασκούν πολιτικές που μπλοκάρουν την ανάπτυξη και εμποδίζουν να πέσει η ανεργία» υπογραμμίζει ο Μοντεμπούρ. «Πρέπει να περάσει σε δεύτερη μοίρα η δογματική μείωση των ελλειμμάτων που μας οδηγεί στη λιτότητα και στη συνεχή αύξηση της ανεργίας» προσθέτει. «Η κοινωνία είναι εξοργισμένη. Πρέπει να την ακούσουμε, να την κατανοήσουμε και να απαντήσουμε στις απαιτήσεις της. Ελπίζει να αντιδράσουμε» προειδοποιεί.

Δεν διστάζει και να υπενθυμίσει ότι «τα μαθήματα της δεκαετίας του 1930 θα έπρεπε να μας κάνουν να καταλάβουμε πως η ανεργία είναι αυτή που  προκαλεί σκλήρυνση και αύξηση της βίας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες». Ακόμη πιο σημαντικό, ο Μοντεμπούρ συνδέει ευθέως και χωρίς περιστροφές τη γερμανική πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί σε όλη την ΕΕ με την άνοδο της φασιστικής, της ναζιστικής και της πάσης φύσεως Ακροδεξιάς σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, συμπεριλαμβανομένης και της Γ αλλίας.

«Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχουμε άνοδο του Εθνικού Μετώπου» τονίζει. Ευνόητο είναι ότι οι Γερμανοί κατέστησαν σαφές πως ένας υπουργός με τόσο αντιγερμανικές θέσεις δεν μπορεί να παραμείνει στη γαλλική κυβέρνηση και ο Ολάντ έσπευσε φυσικά να τους προσφέρει το κεφάλι του Αρνό Μοντεμπούρ σε ασημένιο δίσκο.

Λίγο προτού τον καρατομήσει ο Ολάντ, στο τελευταίο υπουργικό μήνυμά του που μεταδόθηκε και τηλεοπτικά, ο Μοντεμπούρ είπε μεταξύ άλλων απευθυνόμενος προς τον γαλλικό λαό: «Όλος ο κόσμος μας ζητάει να βάλουμε τέλος σε αυτές τις παράλογες πολιτικές λιτότητας που θάβουν την
ευρωζώνη βαθύτερα και βαθύτερα στην ύφεση [...] Πρέπει να έχουμε το διανοητικό και πολιτικό θάρρος να αναγνωρίσουμε ότι οι πολιτικές λιτότητας κάνουν χειρότερα τα ελλείμματα αντί να τα μειώνουν».

Όπως αντιλαμβανόμαστε, το ζήτημα δεν είναι οι προσωπικές θέσεις του Αρνό Μοντεμπούρ. Όταν ένας υπουργός Οικονομικών χαρακτηρίζει «παράλογες» τις πολιτικές επιλογές του ηγέτη του κόμματός του, αυτό αντανακλά τις απόψεις όχι μόνο σοβαρού πλειοψηφικού τμήματος του
γαλλικού λαού αλλά και τις απόψεις τμήματος της γαλλικής οικονομικής ελίτ! Με τον ανασχηματισμό που έκανε, ο Φρανσουά Ολάντ έκανε πλήρως γερμανόδουλη τη γαλλική κυβέρνηση, κάτι σαν την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Μεγάλο μέρος της γαλλικής αστικής τάξης έχει συνηθίσει να παρασιτεί απομυζώντας τη Γερμανία εδώ και 70 σχεδόν χρόνια, από το τέλος περίπου του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Αυτοί δεν θέλουν να προβάλουν αντίσταση στους Γερμανούς, έστω κι αν επιδεινώνονται οι όροι της υποταγής τους στο Βερολίνο. Είναι προφανές όμως ότι υπάρχει πλέον κι άλλο κομμάτι γάλλων αστών το οποίο διαφωνεί ριζικά με τη δουλική υποταγή της Γαλλίας στη Γερμανία, με εκπρόσωπό της να την προωθεί τον κατάπτυστο «γερμανοτσολία» Φρανσουά Ολάντ, που σίγουρα θα εκδιωχθεί κλοτσηδόν από
την εξουσία αμέσως μόλις γίνουν εκλογές.

Ο παράγοντας που θα κρίνει ποιο από τα δύο αστικά στρατόπεδα θα επικρατήσει είναι ο γαλλικός λαός. Θα αντισταθούν οι Γάλλοι στον σοσιαλιστή γερμανόδουλο «νέο Πετέν»; Όσο κι αν το επιθυμεί και το εύχεται κανείς, τέτοια κορυφαία ζητήματα λύνονται μόνο από τη ζωή, στην πράξη. Όσο για την εναλλακτική προς τα αστικά στρατόπεδα λύση που θα εκπροσωπούσε η γαλλική Αριστερά, αυτή δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα: κι αυτό διότι η ίδια η γαλλική Αριστερά είναι σχεδόν ανύπαρκτη πολιτικά.
Δυστυχώς.

Από ΠΡΙΝ